Op vakantie met zo'n tuin?
Twee jaar geleden gingen we in de zomer nog drie weken achter elkaar op vakantie. Ik had toen nog geen 'levenstuin'. Vorig jaar beperkten we ons tot twee keer een weekje weg, eind juli en nog eens in augustus. Toch begon het afgelopen winter weer te kriebelen. We wilden eigenlijk wel graag weer eens een paar weken met een camper op stap. Mijn motto:"Ik wil geen slaaf zijn van mijn tuin", helpt op zulke momenten om een keuze te maken. We huurden een camper voor de laatste twee weken van juni en zijn dus nu weer thuis. Spannend was het wel natuurlijk. Wat tref je aan bij thuiskomst? Nou, dat was een ontplofte tuin!!
Herwaardering van eigen plek
Het was al weer zeven jaar geleden dat we voor het laatst met een camper op stap gingen. De afgelopen jaren huurden we een appartement of een deel van een huis. Dat beviel goed, maar als de lokatie niet was wat we ervan verwachtten, zaten we er toch aan gebonden. Ook het weer zat wel eens tegen. Met een camper voelden we ons vrijer om te gaan en te staan en in het verleden kwamen we op die manier, ondanks de handicaps van Wim, toch op de mooiste plekjes In Zuid-Europa.
Deze keer was het anders. Het rijden met zo'n camperbusje blijft leuk. Omdat je hoger zit, heb je meer zicht op de omgeving en het landschap. Dat is eigenlijk wat we het leukst vinden van reizen. Kleine weggetjes rijden door afwisselende, glooiende, zonnige landschappen. Maar in coronatijd hebben steeds meer mensen de vrijheid van het camperreizen ontdekt. Het stikt op de weg van die wagens met ingebouwd huisje en een opgerolde luifel aan de zijkant. En dan hebben we het nog niet over de plekken om te overnachten, campings of camperplekken. Druk en vol. Dat waren we niet gewend. We kwamen zo reizend tot de conclusie dat we vooral hechten aan stilte, uitzicht en warmte. Onze eigen plek is dan behalve de onvoorspelbaarheid van het weer zo gek nog niet.
In de vakantie kregen we de foto's toegestuurd van Marnix Oudenaarden, die met zijn drone net voor vertrek foto's maakte van onze plek. Eigenlijk een prachtige vakantieplek. Maar dat zie je pas als je er af en toe toch even op uit gaat. Dus... lees verder onder de foto's van Marnix.
De tuin laten we niet meer zo lang in de steek
Na een laatste overnachting met de camper op een prachtige, stille camping met panorama in het Zuid Limburgse Voerendaal, besloten we dat we niet meer zo ver van huis hoeven om er even uit te zijn, voor een frisse blik op onze eigen prachtige leefomgeving, midden in het groene hart. Aan het water, in het groen, met panorama.
We hopen in de toekomst in een eigen camperbusje bij mooi weer, af en toe enkele dagen op stap te gaan in eigen land.
Struintuin
Bij thuiskomst dus een ontplofte tuin. Maar prachtig!! Een ware struintuin is het geworden. Het hoge gras, de wilgen, het riet. Het is ondertussen allemaal in de hoogte gegaan en zorgt daarmee voor prachtige doorkijkjes. Verrassende bloemen en kruiden staan overal. De vlinders en bijtjes genieten volop. En sinds ik de app Merlin Bird ID heb ontdekt, hoor ik ook steeds meer vogels.
Reactie plaatsen
Reacties