Het regent, het is frisjes, het waait, slakken vreten zich vol en wij? Wij maken ons druk of niet. Over het klimaat, werk, oorlog, verkiezingsuitkomsten, vliegverkeer, woningnood en wat niet. Ik sprak een beller van de Luisterlijn. We hadden het over geloof, over God. God als polariteit van goed en kwaad. De uitdaging van het leven is in zijn ogen het verenigen van de polariteit. Niet vechten, niet veroordelen, nee... het ZIJN en laten zijn, dat is in zijn ogen waar het om gaat. Hij gaf woorden aan hoe ik het diep van binnen voel. De natuur vormt hiervoor een fantastische spiegel. Alles is altijd op zoek naar een evenwicht. We hebben als mens de boel ontzettend uit balans gebracht. Onze behoefte te sturen, te controleren, te beheersen, te helpen.... in hoeverre draagt het bij aan evenwicht?
In mijn tuin zie ik leven groeien, verdwijnen, enorm bloeien of opgevreten worden. Ik loop, kijk en probeer een evenwichtige verhouding te vinden. Het is als een kunstwerk. God heeft de leiding.
Reactie plaatsen
Reacties