Al weken wacht ik op het moment dat ik een rode beukenhaag rond het labyrint kan poten. Gisteren was het zover. Wim had de beste plek in de omgeving gezocht waar ik beukenplantjes als wortelgoed (zonder pot) kon kopen. Zestig planten stonden, samen met een aantal zakken aanplantgrond bij de kweker in Hazerswoude op me te wachten. Een gleuf om ze in te poten had ik al gegraven. Ik kon niet wachten. Zo benieuwd naar het effect van een verticaal accent van de ronding van het labyrint. En ik was ook benieuwd hoe het zou voelen in het labyrint met iets meer omsluiting.
Na alle regen was het een bijna droge dag, heerlijk om in de tuin bezig te zijn. De kippen scharrelden gezellig om me heen. Voor hen had ik een andere plek bedacht, een plek met meer beschutting tegen de gure wind. Zij konden me nog een dag in de tuin vergezellen en snoepen van de wormen die mijn gegraaf voor de heg blootlegde.
We zijn nu een dag later. De heg staat. Het maakt de tuin veel meer tuin. En in het labyrint voel je het meer beschermd. Het is er intiemer van geworden. Ik word hier zo blij van!
En de kippen scharrelen inmiddels weer vrolijk rondom hun hok op de nieuwe plek.
Reactie plaatsen
Reacties