Af en toe kijk ik foto's van een jaar geleden, of lees ik in mijn tuinlogboek hoe het er vorig jaar rond deze tijd voor stond met mijn tuin. De tuin is dan nog heel leeg en in de kas staan veel blaadjes. Snijsla, spinazie, raapstelen... die deden het vorig jaar erg goed. Nu, een jaar later, is de tuin een echte tuin aan het worden, maar de zaailingen op de bodem in de kas lukken niet zo goed. De snijsla is nu twee keer niet/nauwelijks opgekomen en de spinazie wil ook niet echt. De raapsteeltjes gaan ook maar moeizaam. Gelukkig doen de radijsjes het wel en de zaailingen in bakjes en wc-rolletjes doen het goed. De tuinbonen en lathyrus ga ik morgen buiten poten. Ik heb er de afgelopen week plek voor gemaakt in de border. Daar nam het gras de afgelopen maanden gretig de zwarte aarde weer in bezit, samen met hondsdraf en af en toe een brandnetel. Ik heb er ook uien, bieten en wortelen in gezaaid. Maar die sla en spinazie.... De zaadjes waren volgens verpakking goed tot 2025, maar ik ga toch maar nieuwe kopen. Wellicht heb ik ze niet goed bewaard.
Nog meer
Een paar weken geleden kreeg ik de vraag:"Wil jij een appelboom en een perzikboom?" Ja, die zijn van harte welkom! Afgelopen week was het zover. De bomen lagen al uitgegraven op de verhuizing te wachten, de rest van de liefdevol gekweekte planten hebben we samen uitgegraven. De nieuwe bewoner van het huis hoefde al dit groen niet meer, ik ben er blij mee. Met de zoon van Wim heb ik de bomen geplant, in de hoop dat ze de verhuizing overleven. Ik zal ze regelmatig water geven en liefdevol toespreken. Alle vaste planten en siergrassen hebben inmiddels ook een plek gevonden. Deze zomer heb ik een heel andere tuin dan vorig jaar, dat is duidelijk.
De grootste blikvanger op dit moment is de grote spiegelende metalen bal, midden in het labyrint. Ze noemen het ook wel een heksenbal. Vorig jaar had ik daar een grote bloempot met een prachtige dahlia staan, maar opeens moest het anders. Ik haalde die pot weg met het idee om daar een pot met olijfboom te plaatsen. Maar de pot met olijfboom bleek niet te tillen, dus die liet ik staan. 's Avonds vond ik op internet eindelijk de grote zilverkleurige bal die ik al langer wilde. Twee dagen later ligt ie in het labyrint op een soort van houdertje wat hier in huis al jaren stof stond te vangen in afwachting van zijn bestemming. Het is een (zelf)reflecterend lichtpunt. Ik ben blij verrast met het effect.
Foto-impressies
Reactie plaatsen
Reacties