Vorige week schreef ik over mijn struikelpartij voor de winkel die mij even tot stilstand bracht. Grappig is dan dat juist deze week een hovenier/stratenmaker kwam om de ingang naar de levenstuin te verbeteren. De schapen hebben van de zomer de beschoeiing langs het paadje voorzichtig de sloot ingeduwd. Het paadje zakte daardoor steeds verder richting waterkant. Toen na de bouw van de kas het paadje ook nog eens was veranderd in een blubberzooi, besloten we iemand te vragen om de boel op te knappen. Wim zoekt dan even via Marktplaats of Facebook en komt met een hele aardige, meedenkende hovenier en meer uit Waarder (ook gemeente Bodegraven-Reeuwijk). In prettige afstemming komt een prachtig stukje vakmanschap tot stand. Het hek van Europees en duurzaam Douglas hout is heel doordacht door hem gemaakt. Mijn oplossing voor 'niet recht' zou zijn 'struikje ervoor planten'. Maar Addie Brouwer en zijn broer Cor vinden dat maar niks. De haak, waterpas, het touwtje en de zaag worden intensief gebruikt om het 'goed' te maken. Ik geniet daar dan weer van.
In balans
Zo met mijn enkel in ruststand neem ik een kijkje in mijn boekenkast op zoek naar dat boekje over Feng Shui en de I Tjing. Ik kom nog meer boeken over de oosterse leer van levensenergie en Yin en Yang tegen. Zo rond mijn veertigste had ik de behoefte om alle geloven te verbinden. Ik begreep niets van al die gelovigen in het goede die elkaar op leven en dood bestrijden. Ik las van alles om meer inzicht te krijgen in religieuze stromingen. Ik zocht een achtkantige ruimte waar ik alle geloven op één kussen samen wilde brengen. Uiteindelijk vond ik een zeskantige hooiberg. Opeens komt nu weer boven wat ik er oorspronkelijk mee wilde.
Waar het voor mij uiteindelijk allemaal om draait is het vinden van balans. Balans tussen goed en kwaad, man en vrouw, veel en weinig, water en vuur, arm en rijk, noem maar op. Misschien is het wel samen te vatten in gematigdheid. Toen ik ging schilderen merkte ik dat schilderen voor mij ook balanceren is. Zoekend naar balans op het doek.
Precies datzelfde doe ik nu bij de invulling van mijn levenstuin. Toen ik bijvoorbeeld een afscheiding maakte van wilgentakken kreeg ik meteen daarna de behoefte om op de ene kopse kant een boompje en aan het andere eind een struik te planten. Toen ik vorige week een composthoop aanlegde, wist ik meteen wat ik met de andere nog lege ruimte achter de kas (en eigenlijk de voorkant vanaf de weg gezien) wilde doen. Daar gaan nog twee langwerpige bedden komen waar ik het bloemenmengsel voor 15m2 ga zaaien dat ik van Janneke Koningswoud kreeg. Dit voelt voor mij als het voortdurend invullend van dat wat weer nieuwe balans brengt. Daardoor laat ik me intuïtief leiden. En precies dat lees ik nu als bedoeling van de Feng Shui. Ook mijn enkel geneest inmiddels voorspoedig.
Reactie plaatsen
Reacties