In 1962 maakte een dorpsfotograaf deze foto. Ik ben drie jaar en houdt me stevig vast aan het shirt van mijn vader. De voeten in de fietstas zodat ze niet tussen de spaken kunnen komen. Het liedje 'Veilig achterop bij vader op de fiets' was toen nog niet geschreven. Fietsstoeltjes met veiligheidsgordels bestonden ook nog niet. Toch had ik een zorgzame vader. Ik werkte met hem in de tuin en mocht samen met hem op zaterdag de auto wassen. Ik vond het vooral fijn om in zijn buurt te zijn en te kijken wat hij deed. Nu zie ik dat voor mij zeker geldt: "Jong geleerd, oud gedaan." Toen ik op mijn 23e mijn rijbewijs haalde, mocht ik pas in zijn auto rijden nadat ik had laten zien dat ik een band kon verwisselen., je wist tenslotte maar nooit. Mijn vader vond zelfredzaamheid belangrijk. Hij was 68 jaar toen hij overleed aan kanker. Ik was toen 39 en bevond me in een moeilijke periode in mijn leven. Op het werk werd me gevraagd uit te kijken naar een 'functie elders'. We waren bezig met een echtscheiding en alles stond een beetje op zijn kop.
Toen verscheen mijn overleden vader
In die tijd van mijn midlifecrisis droomde ik veel. Ik droomde van orkanen, branden, noodweer, alle natuurgeweld kwam voorbij. Hoe heftig het allemaal ook was, telkens bleek ik er zonder kleerscheuren vanaf te komen. Ik wist mezelf steeds zonder veel moeite in veiligheid te brengen. Door die dromen voelde ik me enorm gesterkt. Wat er ook zou gebeuren, ik zou het wel overleven. Tot die ene keer...
Ik droomde dat ik op zo'n stenen bank ik een Romeins badhuis lag. Het water stroomde overal. Ik deed vreselijk mijn best om de kranen dicht te draaien, maar het lukte me niet de steeds groter wordende waterstroom te stoppen. Het water kwam steeds hoger en ik raakte uitgeput. Toen verscheen het beeld van mijn vader in mijn droom. Hij zei:"Laat maar stromen, het komt goed.' Die opmerking voelde als een enorme bevrijding. Ik werd wakker met een heel ontspannen gevoel. Mijn vader gaf me in die droom toestemming om mijn behoefte om mijn emoties te onderdrukken los te laten. Dat was zeker achteraf gezien een heel belangrijke stap in mijn leven.
Meer over de betekenis van dromen
Nog steeds droom ik veel. Vaak vergeet ik het weer maar soms blijft een droom heel erg hangen. Ik kom dan ook moeilijk los van het gevoel in die droom. Dan probeer ik te duiden wat de boodschap van de droom voor mij zou kunnen zijn.
Laatst zocht ik wat op op internet en toen kwam ik terecht bij Marielle Borst van het ITIP Dreamteam. We kregen contact en ze heeft zoveel te vertellen over dromen dat dat me op het idee bracht om haar uit te nodigen om hierover ook in het Levenscafé te komen vertellen.
Ze komt op zondag 2 februari vanaf 14.30 uur. Je bent van harte welkom om daar bij te zijn. Meer info kun je hier lezen.
Mariëlle Borst
Reactie plaatsen
Reacties