Sinds vrijdag lopen er drie kippen in mijn tuin te scharrelen. Ik heb meer met planten dan met dieren, dus dit is wel wat. Wim dringt er al maanden op aan. Toen we hier 16 jaar geleden kwamen wonen was er zelfs een kippenhok met een stel kippen en een haan. Ik had er niets mee, Wim verzorgde ze. Ze sliepen in de boom en hadden denk ik best een goed leven. Totdat Wim na een herseninfarct niet meer voor ze kon zorgen. In die tijd leefde ik in een 'roes' en ik zal de kippen te eten hebben gegeven. Wim weet nog dat hij, toen hij weer thuis kwam uit de revalidatie, heeft geregeld dat een kippenhandelaar ze hier kwam halen. Ook het hok heeft hij verkocht. Ik weet er niets meer van. Wat ik wel weet is dat ik er vies van was. Van dat hok, van de blubber, en met die kippen had ik niks. Tot nu...
Logeerkippen
Jennifer hier in het dorp heeft in haar achtertuin een hok met drie schattige kippetjes. Toen ik van de winter bij haar was vertelde ze enthousiast over haar kippenliefde. Zo gezellig, zo gemakkelijk en zo leuk met kinderen. Door haar ging ik op een andere manier naar kippen kijken. Maar nee, ik wilde nog steeds geen kippen. Zelfs niet nadat ik van Wim een boekje over kippenverzorging kreeg en hij ervoor zorgde dat ik alvast kon wennen aan het beeld van kippen in de tuin, door me een haan en hen en vier kuikentjes van staal cadeau te doen. Ik geef toe, dat ziet er best schattig uit.
Een tijdje geleden sprak ik Jennifer weer. "Wil je nog steeds geen kippen?" vroeg ze. "Ons hok is verplaatsbaar, dat is zo handig. Je mag ze wel eens lenen."
Langzaamaan word ik warm gemaakt voor kippen. Ook voor de grond is het goed en ze eten beestjes en doorgeschoten sla en zo. Vroeger thuis hadden we ook kippen. Mijn moeder haalde de eieren uit het hok, mijn vader gaf ze sla. Dat weet ik er nog van. Wat ik ook nog weet is het beeld in mijn geheugen van een geslachte kip aan de waslijn bij de sloot op het erf van mijn opa en oma. Zij hadden een kleine boerderij en kippen hoorden daar volgens mij gewoon bij. Mijn oma zie ik nog voor me met een bakje voer en het getokkel van die kippen wat daarbij hoort, zit nog in mijn oren. Af en toe slachtte mijn oma dus een kip. Haar kippensoep was lekker. Met zo'n goudkleurig vetlaagje.
En weer spreek ik Jennifer. "Mogen de kippen bij jou logeren als wij met vakantie zijn? Dat hok kan zo verplaatst en ook voor een ren hebben we heel veel hekjes."
Het is gelukt. Ik ben om. Logeerkippen om te kijken of ik het misschien leuk ga vinden. Zo'n kans kan ik niet laten lopen. Ik zeg ja en denk tegelijk aan de hoeveelheid rogge die onder de grote sierkers is gegroeid en niet gemaaid. Die kippen kunnen me mooi helpen daar vanaf te komen.
Afgelopen vrijdag was het zover. We hebben hok en alles wat er nog meer bij zat naar mijn levenstuin gebracht. Onder de boom zie je dat hok nauwelijks nog terug. Met de losse hekjes maken we een soort van omheining. Thuis had Jennifer er een visnet overheen zodat ze er niet uit konden vliegen. Ik besluit het hier even aan te kijken zonder net.
Als we de kippen loslaten binnen hun omheining gaan ze meteen al tokkelend op onderzoek uit. Ze hebben de weg naar hun hok al snel gevonden. Jennifer geeft me verzorgingsinstructies. Ik begin die kippen nu al leuk te vinden.
Grens
Als ik een uur later ga kijken of de dametjes het naar hun zin hebben, zitten ze al op het dak. Hoelang zullen ze binnen de omheining blijven? Jennifer zei dat je ze kunt leren om binnen bepaalde grenzen te blijven. Ik ben benieuwd. Ze hebben aan al die rogge voorlopig in ieder geval genoeg te snoepen voordat ze aan mijn bloemetjes beginnen. Hoop ik.
Wim glundert als ik hem de foto's laat zien. We hobbelen de rolstoel naar het kippenhok. "Zie je wel dat je het leuk vindt?" zegt hij met een big smile. Ik moet lachen. Hij is er goed in om beetje bij beetje mijn comfort zone op te rekken. Ja, zo houden we het levendig. Misschien zelfs met kippen. Hun eerste eieren hebben ze in ieder geval al gelegd. Aan de kippetjes zal het niet liggen.
Bloemenplaatjes
Nu het af en toe een beetje regent gaat de tuin fantastisch. Volop courgettes, zonnebloemen, dahlia's en vele andere schoonheid. In de kas beginnen de tomaten te kleuren en de flespompoen laat zich van zijn goede kant zien. Ik ben zo blij dat ik vorig jaar november met deze tuin begonnen ben! Ook de (klein)kinderen en andere langskomenden genieten er volop van mee.
Reactie plaatsen
Reacties